Nöbetçi Eczaneler
Mevlana, 17 Aralık 1273 günü 66 yaşında Hakk’a kavuşur. Ölümü düğün gecesi olarak kabul etmiştir. 17 Aralık günü Vuslat Yıldönümü olarak, her yıl Konya’da törenlerle anılır ve yaşatılır… Mevlana: “Herkes ölümden bahsetti, bense “Vuslattan”. Ölüm aslına dönüş, kaynağının ilahi bir cevher olması nedeniyle “Allah’a dönüştür.” Ölüm, cismin ortadan kalkması değil, Allah’a doğru uçmasıdır.”
Mevlevilikte sema “işitmek” evrenin sesini işitmektir.
Sema, kainatın oluşumunu, insanın alem de dirilişini, yaratıcıya aşkla harekete geçişini, kulluğunu idrak edip “insan-ı kamil” (insanın bilgiyle olgunlaşmasına) doğru yönelişini ifade eder. Tasavvuf müziği insanın kalbinin atış ritminde yapılır. Kalp müziğe eşlik eder, müzik kalbe eşlik eder, semazen Hakk’a ulaşır… Semazenin sol ayağı dünyanın merkezindedir. Sağ ayağı çark ederek dünyanın yetmiş iki milletini dolaşır. Sağ elini Hakk’a açar, sol elini halka uzatır. Semazen maddiyatta değildir. Allah’tan aldığı ruhi güzellikleri, halkına dağıtır iyi insan olmaları için.
Semazenler, zihnimizi ve aklımızı Sema’nın içsel yükselişini aşaması olan “ölmeden ölmek” durumunu gösterir bizlere. Aklın aşkta yok oluşunu gözlersin Sema boyunca… Kulluk makamına geri dönüşünü izlersin iç titreyişinle… Sağdan sola dönüşü yaşarken, Kabe’de sanki tavaf ediyormuş hissine ulaşırsın bilmeden. Dünyadaki dönüşler sağdan sola doğrudur hep; bir vidanın, bir musluğun açılışı gibidir. Döndükçe açılır, huzura ulaşır, coşar çağlar gönlün çaylar gibi…
Ülkemizdeki insanlar ne kızgın birbirine! Ne uzlaşmaz duygular içinde. Tutulmuşlar bir sen-ben duygusuna! Halbuki ben senim, sen de bensin bilene… Semazenler dönerken insanları da döndürseler yüz yüze. Mevlana’nın sözlerini söyletse her birine, yürekleri yumuşatsa, bakışlarımızı ısıtsa, kin, nefret kalksa, dünya cennet olmaz mı?
Ben, semazenlerin dili olayım, Mevlana’nın özü olayım, aktarayım birkaç sözünü, belki faydası olur…
“Sevgi bilmekten doğar; bil, öğren o zaman. Ne beklersin?”
“Sıkıntı yok efendiler. Dert: insana yol gösterir.”
“Bakacağın yüze utanacağın söz söyleme!”
“Çalınan her kapı açılsaydı, ümidin, sabrın ve isteğin derecesi anlaşılmazdı.”
“Neyi arıyorsan o sun sen.”
“Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.”
“Öfke rüzgar gibidir. Bir süre sonra diner; birçok dalı kırmıştır bile…”
“Ey insan! Kadere az bahane bul. Buğday ektin de arpa mı verdi?”
“Bir bakarsın altınla aldatır beni O
Bir bakarsın şanla şerefle aldatır beni
Oysa altın filan istemiş değilim ondan
Şanla şerefe hele çoktan boş vermişim.”
Son söz olarak ta: Üzülme! Ayağına batan diken, aradığın gülün habercisidir. Öyledir inşallah…
Mutlu kalınız…