Sokak köpekleri mi? Uyuşturucu belası mı?

Sokak hayvanları hakkında hazırlanan kanun aylardır gündemimizi meşgul ediyor. Bir hayvan sever olarak oldukça üzgünüm.

Bu kanun hakkında Kanal 3’deki RAPOR programında işin uzmanları ve muhatapları ile bir program yapmıştık.

Türk Veteriner Hekimler Birliği adına sokak hayvanları ve yaban hayatı komisyon raporunu hazırlayan, köpeklerde davranış bozukluklarının nedenleri ve saldırganlık problemleri konusunda bilimsel çalışmalar yapmış, ayrıca sahipsiz hayvanlar hakkında da raporlar hazırlayan Uludağ Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ebru Yalçın program konuklarımızdan bir tanesiydi.

2004 yılında çıkartılan yasaya belediyeler çoğunlukta uymadıkları ve kısırlaştırmanın sistemli olarak yapılmaması nedeniyle sorun daha da büyüdü.

Son çıkan kanunda barınakların yapımına hız verilmesi isteniyor. Barınaklara yapılacak harcamanın 1/6 sına kısırlaştırma ve tedavi sonunda bulunduğu alana bırakarak iki sene içinde bu sorun çözülebilir. Barınak maliyeti ve beklenecek sürede bu popülasyon (Nüfus) yine artacak. Ayrıca barınakların işletmesi de çok yüksek maliyetler gerektiriyor. Hiçbir belediye bunun altından kalkamaz.

İşi inatlaşmaktan çıkartıp Sayın Cumhurbaşkanı yasayı TBMM ne göndermeli. İşin uzmanları ve Sivil Toplum Kuruluşları ile ortaklaşa uygulanabilir bir yasa çıkartılmalı.

Maalesef yasa daha onaylanıp Resmi Gazetede yayınlanmadan sahipsiz köpeklere saldırılar başladı. Bunlara bende şahit oldum. Bu durumu sosyal medyamda paylaştım. Kanunun ilk imzacısı Milletvekili Ali Özkaya özelden mesaj atarak kanunda bu yok savcılığa gidin şikayet edin dedi. Hangi birini şikayet edelim. İnsanlar şahit olmak istemiyor komşusu ile kötü olmak istemiyor.

Bu konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum konuştukça iş çıkmaza giriyor.

Peki sokak hayvanları konusunda bu kadar duyarlı olanlar sokaklarda dehşet saçan uyuşturucu belasını neden gündeme getirmezler?

Geçen hafta tedavi ile düzelebilecek bir bağımlı cezaevine atılıyor. Bir ay sonra çıktığında madde yoksunluğu içinde sokakta gördüğü ve hiç tanımadığı yedi kişiyi bıçaklıyor. Bunlardan beş vatandaşımız hayatını kaybediyor.

Bu olay sadece Bingöl’de mi olur dersiniz.

Sokakta satışı yüksek oranda yakalasak ta bitiremiyoruz.

Bağımlıları AMATEM’lerde tam tedavi edemiyoruz. En az 21 gün kalması gereken bağımlı ortalama yedi günde çıkıyor. Çıktığında topluma kazandıramıyoruz. Rehabilitasyon servislerimiz yok maalesef.

Bırakın masum hayvanları Allah’ın yarattığı alemde onlarda güvenli yaşasın.

Uyuşturucu konusuna kafa yorun lütfen…